264_
خسته و داغون
چقد سخته همه چی . سخت و پوست کن. سخت و بد گذرون. بزرگ میشی و چیزایی که دوست داری یکی یکی کم میشن و از بین میرن و تو شاهد همه چیزشی . بعضی چیزا مال همه نیست. اومده بودم یچیز دیگه بگم ، یچیز دیگه دارم میگم . راست میگفت من تحملشو ندارم . سوالای زیادی برای جزیئات زیادی تو ذهنم وجود داره. هیچکدوم رو در حد بروز نمیبینم ولی. نمیدونم آدمیزاد چیه و این دنیا برای چیه . برای شکنجه و رنج یه موجود زنده؟ نمیدونم . چیزای فوقالعاده ای هست که برای نداشتنش میتونی هر شب که به خودت برمیگردی اشک بریزی در تمام سالهای نفس کشیدنت. بعضی وقتا دوس دارم داد بزنم که وااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی حالم خیییلیییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی بدددددددددددددددددددددددددددددددددددددددده
ولی اینکارو تو ذهنم انجام میدم یا یه جمله بی ربطو بلند و با فریاد میگم . دوس دارم سیگار بکشم نمیدونم خواهرم پاره‌م میکنه یا نه.
این هذیونا رو تموم میکنم چون هی مینویسمو پاک میکنم و همه جمله ها بی ربطن به هم . ذهنم انسجامشو از دست داده/:
