نمیدونم حالا که میخوایم ازینجا جابه‌جا شیم چی میشه. خیلی بعید و نشدنیه که خوابگاه بهم بدن و وقتی به این فک کردم اگه به احتمال یه درصد قرار باشه برم خوابگاه ،پرنده‌هامو باید چیکار کنم بغضم گرفته. نمیدونم چطوری بهتر زندگی کنم. اعصابم داغونه از چیزی که توشم و از چیزی که هستم
از وقتی یادم میاد من میخوام ازین شهر برم یه شهر بزرگتر ولی خیلی طول میکشه همه‌چی . من همیشه از هر چیزی میلیون‌ها سال نوری فاصله مسافتی دارم. البته سال نوری معلومه که فاصله مکانیه:/
